Την περίοδο που οι περισσότεροι είτε λίγο είτε πολύ αναμέναμε το ευρωπαϊκο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου 2012,διεξαγόταν στην Ωκεανία το εκεί Ηπειρωτικό Πρωτάθλημα (δίχως τη συμμετοχή της Αυστραλίας μιας και συμμετέχει στην ασιατική ομοσπονδία).Συγκεκριμένα στη Χανιάτα,στις Νήσους του Σολομώντα,στο στάδιο Τάμα.Ένα στάδιο που είχε μια πρωτοτυπία,να το πούμε ετσι,βρισκώνταν ανάμεσα σε πράσινη έκταση,ενω είχε ως φυσικές κερκίδες κάποια λοφάκια.Εκεί λοίπον στα εξωτικά νησία που αλίμονο αν μπορεί κάποιος λογικός άνθρωπος να τα βρει αμέσως στον χάρτη, συμμετείχαν ομάδες όπως Βανουάτου,Νεα Καληδονία η αλλιώς η πατρίδα του Καρεμπέ,Σαμοα,Ταϊτη,Νεα Ζηλανδία,Παπούα Νεα Γουϊνεα,Φίτζι και Νήσοι Σολομώντα.Όλα κυλούσαν όμορφα κι ωραία, ώσπου έφτασαν οι ημιτελικοί στης 8 Ιουνιού.Η Ταϊτη,ως πρώτη κέρδισε με 1-0 τους Νήσους Σολομώντα.Στον άλλο ημιτελικό έγινε το μπαμ.Η Νέα Ζηλανδία έχασε 2-0 από την πατρίδα του Καρεμπέ ,τη Νέα Καληδονία.Έτσι οι Νεοζηλανδοί πήραν την τρίτη θέση με το ζόρι,κερδίζοντας 3-4 τις Νήσους Σολομώντα.Το κύπελλο Ωκεανίας,μαζί με την συμμετοχή στο επερχόμενο κύπελλο συνομοσπονδιών πήγε στην Ταϊτη,αφού κέρδισε με 1-0 την έκπληξη του τουρνουά.Όμορφες σκήνες,με πανηγύρια και κυρίως με απλούς καθημερινούς ανθρώπους που παίζουν όχι για τα παχύλα συμβόλαια αλλά για την καλοπέραση τους.Τα πρόσωπά τους μας έδειξαν πως παρ΄ολα τα προβλήματα(περιβαλλοντικής φύσεως κι όχι μόνο)έχουν τις ευκαιρίες να ζήσουν καλύτερα από όλους εμάς τους δυτικοευρωπαίους με τα μεγάλα γυαλιστερά στάδια και τους παιχταράδες.Κάπου εκεί ξεκίνησε το ταξίδι της ποδοσφαιρικής Ταϊτης,κάπου εκεί σε ένα γήπεδο που δεν είχε καν κερκίδες, σε ένα γήπεδο που έπαιζαν ως επι τον πλείστον ερασίτεχνες και ολοκληρώνεται πολλά χιλιόμετρα μακριά από την πατρίδα,σε ενα υπερπολυτελές ανακαινισμένο γήπεδο 62547 θέσεων,έδρα της Κρουζέιρο με αντιπάλους παίκτες με παχυλά συμβόλαια αγωνιζόμενους σε μεγάλες ευρωπαίκες ομάδες . Στα πλαίσια του κυπέλλου συνομοσπονδιών η ομοσπονδία της Ταϊτης επέβαλλε τρίμηνη προετοιμασία,δίνοντας εξαιρετικό για τα δεδομένα της χώρας μισθό, ενώ υπήρξε και προσομοίωση με ακουστικά θορύβου 10.000 θεατών αφού οι παικτές δεν είναι συνηθισμένοι στα ντεσιμπελ.Μια ομάδα που αποτελείται απο μια αποστολή 23 ποδοσφαιριστών από τους οποίους οι 22 είναι ερασιτέχνες,(9 άνεργοι,κάποιοι ντελιβεράδες,κάποιοι δάσκαλοι,ένας γυμναστής,ένας λογιστής κι ένας αναρριχητής που ξυπνάει στις 4 το πρωί κάθε μέρα σκαρφαλώνει όλη μέρα και πάει για προπόνηση κατευθείαν στις 5 το απόγευμα) κι ένας μονο είναι επαγγελματίας ο Μαραμά Βαϊρουά του Πανθρακικού.Μιά ομάδα που φαίνετε να παίρνει την διοργάνωση πιο σοβαρά από όλες τις αλλες πρωτοκλασάτες που πήγαν εκει για τουρισμό-δείτε Ιαπωνία που δεν είχε ουτε μια τελική προσπάθεια ή Ουρουγουάη που μονο με στημένη φάση μπορούσε να σκοράρει κόντρα στους Ισπανούς έτσι πως έπαιξε-μιας και σπάνια εμφανίζεται σε μεγάλη διοργάνωση.Για την Ταϊτή αυτη η συμμετοχή είναι η πιο ένδοξη σελίδα της ιστορίας της.Μέχρι την επόμενη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου